Wiener Fiakerlied

1.
I führ’ zwa harbe Rappen,
Mei’ Zeug dös steht am Grab’n,
A so wie dö zwa trappen
Wer’ns net viel g’sehen hab’n.
A Peitschen a des gibt ’s net,
Ui jesses nur net schlag’n,
Das allermeiste wär tsch’ tsch’,
Sonst z’reissen ’s glei’ in Wag’n.
Vom Lamm zum Lusthaus fahr’ i ’s in zwölf Minuten hin,
Mir springt kan’s drein net in Galopp,
Da geht ’s nur allweil trapp, trapp, trapp;
Wann ’s nachher so recht schiessen, da spür’ i ’s in mir drin,
Dass i die rechte Pratz’n hab, dass i Fiaker bin.
A Kutscher kann a jeder wer’n,
Aber fahren kinnan s’ nur in Wean.

Refrain 1:
Mein Stolz is, i’ bin halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

2.
Als Bua war i’ a Stallpage
Beim Fürsten Esterház’,
Der große Stall voll Schimmeln,
Dös war mei höchster Gspaß.
I’ hätt’ bei Seiner Durchlaucht
A Reitknecht wer’n soll’n,
Mi aber hat’s kutschieren g’freut, i ’ hab net reiten woll’n.
Der alte Fürst war nobel, a seelenguater Herr,
Aber mi’ hat die Livrée geniert,
Dös hat mi’ allaweil sekkiert,
Wann i so steif am Bock sitz’, mit ’n Pelz als wie a Bär,
Jed’s Schnurboarthaar’l wegrasiert, als wär’ i’ an Acteur.
Zu so was san mir net gebur’n,
D’rum bin i’ a Fiaka wur’n –

Refrain 1:
Mei’ Stolz is, i’ bin halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

3.
A Fiaka, der muss ans sein,
Des nennen s’ „delicat“,
Muass hör’n, seg’n, schweig’n,
Muass g’scheid sein und – schön stad.
Mir führ’n oft noble Männer
Hinaus auf Numro Ans,
Dös hasst, zum Grafen Lamezan, –
Aber wissen derf dös kan’s.
Oft kuman zwa Verliabte und steig’n bei mir ein,
I mirk glei’, dös ist net ak’rat,
Aber i’ bin soviel delicat –
Und will mar aner nochfoahr’n, möcht’s wissen, wer dö sein,
Da helfen nachher d’ Rappeln aus, denn dö holt kaner ein.
Möcht’ oba ans wos aussiziag’n
Aus mir – der schneid’t si’, i’ kann lüag’n –

Refrain 1:
Mein Stolz is, i’ bin halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

4.
Jed’s Jahr am Aschermittwoch,
Ham mir Fiaka Ball,
Da wird ganz urndli’ aufg’schütt,
Und doch gibt’s kan Skandal.
Viel Grafen und viel Kutscher,
Dö sitzen schön beisamm’,
Weil ’s halt im ganzen Fasching nur
Den an „Eliteball“ ham.
Die jungen Leut’ die tanzen,
Mir Alten, mir schau’n zua,
Mir ham halt unser Freud’ an dö,
Der „Laut Schan“ dudelt „Duliäh“.
Die Schrammel rebeln ’s owa, der „Bratfisch“ singt dazua,
Und unser Ball, der is erst aus, wenn d’ Sunn scheint in der Fruah.
Dös ham d’ Fiaka nur allan,
Dös hat d’r halt an eig’nen Schan.

Refrain 1:
Mein Stolz is, i’ bin halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mei Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

5.
Die allerhöchste Gaudi
Is mir ’s Fiakafahr’n,
A so was g’freut die Weaner,
Da strömen s’ hin in Schaar’n.
Da stengen 20 Zeugeln,
A jed’s beisamm’ und g’stellt;
Die Kutscher und die Ross san heut’
Ganz damisch aufrebellt.
Der Starter, der gibt ’s Zeichen, da geht ’s als wie ein Blitz.
Z’erst krallt dös ollas hin und her,
Als wann ’s an Omasshaufen wär’.
I aber schon’ die Rappen; mi’ bringen s’ nöt in d’ Hitz,
San d’Andern pfutsch, leg’ i’ erst los – dös is an alter Witz.
Mit ’n Hut herunt’ saus i’ herein,
Zehntausend Leut’ than „Vivat“ schrei’n –

Refrain 1:
Mein Stolz is, i’ bin halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

6.
Mir ha’m heut ’s Jubiläum,
Weil heut vor hundert Jahr’n,
Zum ersten Mal Fiaka
In Wien am Stand sein g’fahr’n.
Bei Tausend san ma heut’ schon,
Und wer nur was versteht,
Muss sagen die Fiaka san
A Specialität.
Aber heut’ in 100 Jahren geht ’s aus an andern Ton,
Da foahrn s’ nur mehr durch die Luft,
I’ hör’ scho, wie der Wass’rer ruaft:
Hörst Schurschl, schwing’ di zuwa, flieg’ hin zan Herrn Baron,
Der braucht heut’ in die Freudenau an off’nen Luftballon.
A so a Fuhrwerk war mir z’ dumm,
Mir drahrerts glei in Magen um –

Refrain 1:
Denn i’ bin und bleib’ halt an aecht’s Weanakind,
A Fiaker, wie man net alle Tag’ find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
I bin halt an aecht’s Weanakind.

7.
Wann i’ mi so darinner,
An an alten ersten Mai,
Wo Wean no ’s alte Wean war,
Kan Ring – nur die Bastei;
A Praterfahrt hat damals
Das schöne Wean vereint,
I’ siach noch jedes fesche Zeug,
Akrat als wär ’s erst heunt.
Von Trauttmannsdorff zwa Schwarzbraun,
Hörn S’, Sö, dös war a G’spann,
Dö san schon gangen wie die Narr’n,
So hat kan Mensch an 8-er g’fahr’n.
Aber all’s dös übertroffen, hat nur an anz’ger Mann,
So keck wird kaner fahr’n mehr, weil’s dös net geben kann.
Der Sándor war dös ganz allan,
Den kennt no Alles, gross und klan!

Refrain 2:
Mit Stolz sag’ i’ dös als echt’s Weanakind,
A Fiaka, wie man’ net alle Tag find’t,
Mein Bluat is so lüftig und leicht wie der Wind,
Ja, i bin halt an echt’s Weanakind.

8.
I’ bin bold sechzig Jahr’ alt,
Vierz’g Jahr’ steh’ i’ am Stand,
Der Kutscher und sei’ Zeug’l
War all’weil fein beinand.
Und kummt’s amoi zum O’fahr’n
Und wir i’ dann begrab’n,
So spannt ’s ma meine Rapp’n ein
Und führt ’s mi’ über’n Grab’n.
Da lasst ’s es aber laf’n, führts mi’ in Trab hinaus,
I’ bitt’ ma ’s aus, nur nöt im Schritt,
Nehmt ’s mein’twegen die Kreutzung mit.
Dös is’ a „Muass“, dös Umziag’n in ’s allerletzte Haus,
Und d’ Leut’, die solln’s mirken, an Fiaka führt ma’ n’aus.
Und auf mein’ Grabstein da soll steh’n,
Damit ’s die Leut’ a deutli’ seh’n:

Refrain 3:
Sei Stolz war, er war halt a echt’s Weanakind,
A Fiaka, wie man’ net alle Tag find’t,
Sein Bluat war so lüftig und leicht wie der Wind,
ja, er war halt a echt’s Weanakind!

T & M: Gustav Pick.